چکیده :

سرخارگل (Echinacea purpurea ) گياهي است علفي، چندساله متعلّق به تيره گل ستاره ايها (Asteraceae ) . سرخارگل يکي از مهمترين گياهان دارويي در صنايع داروسازي بيشتر کشورهاي توسعه يافته است. موّاد مؤثّره اين گياه خاصيّت ضد ويروسي داشته و تقويت کننده سيستم دفاعي بدن (Immunostimulant ) مي باشد. منشاء اين گياه شمال آمريکا گزارش شده است و در شمال رودخانه ميسوري به صورت انبوه مي رويد. اين گياه در فلور ايران وجود ندارد و بذر آن براي اوّلين بار در سال 1372 وارد کشور شده است. هدف از انجام اين تحقيق چگونگي کشت و توليد سرخارگل بود که با استفاده از نتايج آن بتوان آنرا در مقياس مناسب کشت و مادّه اوّليه توليد داروهاي حاصل از اين گياه را تأمين کرد. طبق نتايج اين تحقيق بذور را بايد نيمه اوّل اسفند ماه در خزانه هواي آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتي متر کشت کرد. بذور پس از طي دوره سرما نيمه اوّل فروردين ماه سبز مي شوند.

 تعداد 104 صفحه کاملا مرتب شده